World Bread Day 2012. Chleb mój Codzienny

Kolejny rok z blogiem i kolejny Światowy Dzień Chleba.
I choć bardzo lubię to święto, to dziś niewiele brakowało bym o nim...zapomniała.
Pomiędzy szkołą, pracą, szczepieniem, strzyżeniem, zaległym prasowaniem...na FB odkryłam dziś rano wpisy blogerek kulianarnych. No przecież!

Nie mam "nic nowego", ale mam przecież chleb, który pachnie w moim domu niemal codziennie. Od wielu lat, ten sam i tak samo dobry. I chyba właśnie ten chleb - dla mnie codzienny zasługuje dziś na swoje święto.

Przyznam Wam, że dziś już nie używam miar i wag do jego przygotowania. Temperaturę wody oceniam ręką, mąki dodaję tak jak uważam, nawet nie nastawiam już czasu w piekarniku...piekę go na wyczucie, na zapach. Z przyzwyczajenia - tak, ale zawsze z należytą mu uwagą. Bo chleb nie lubi pośpiechu, nie lubi zimna i nie wyjdzie nigdy robiony na siłę, na popis lub od niechcenia.
A kiedy już jest...jest wszystkim tym, czym chciałabym karmić Ludzi mi Bliskich i Ważnych.

CHLEB Z GRABINY
ok. kilogramowy bochenek

400 g mąki pszennej chlebowej typ 850
150 g mąki żytniej typ 720
150 g mąki pszennej typ 1850
ok. 250 g zaczynu (z poprzedniego wypieku)

700 ml wody
niepełna łyżka gruboziarnistej soli
duża szczypta kminu rzymskiego
po dużej garsci: siemienia lnianego, pestek dyni, słonecznika

Wszytsko wyrabiam mikserem na wolnych obrotach.
Porcję (ok. 200 g) odkładam na następny wypiek.

Ciasto przekładam do dwóch keksówek lub garnka rzymskiego -
wysmarowanych olejem i wysypanych otrębami; wierzch smaruję olejem, obsypuję makiem i odstawiam do wyrośnięcia na 6-7 godzin;
Piekę 60 minut: 10 minut w temp. 220, potem - 200 stopni.