Krótka historia o... Sernikobrownie ;)

To była krótka historia. O 4. rano obudził mnie dziś ból. Taki... jak co miesiąc. Potem już przeszkadzało wszystko. I słońce i bez i piękna blondynka w czerwonym Mini, która mnie spektakularnie obtrąbiła kiedy "zbyt wolno" wyjeżdżałam z dwójką dzieci z polnej dróżki na Drogę... I wtedy już wiedziałam. Dużo czekolady. I więcej. Chcę! Już!

I tak oto jeszcze stygnie, a już zaspokoiło moje wszytskie kulinarne pragnienia :) sernikobrownie z wiórkami kokosowymi i 200 g ciemnej, gorącej czekolady... Może nie jest to najpiękniejsze ciasto świata, ale ma w sobie wszystko czego dziś potrzebowałam, by uśmiechnąć się do słońca, bzu i... uprzejmością odpowiedzieć na uprzejmość ;)



***
Przepis - niemal ten sam można znaleźć w różnych miejscach.
Ja korzystałam z przepisu Elizy, dodając posypkę kokosową tak jak w Kwestii Smaku

SERNIKOBROWNIE
za: White Plate - w tym miejscu

200 g gorzkiej czekolady
200 g miękkiego masła
400 g cukru pudru
5 jajek
100 g mąki
500 g białego sera
1 łyżeczka ekstraktu z wanilii
80 g wiórków kokosowych

Piekarnik nagrzewam do temp. 170 st C.
Okrągłą blachę o średnicy 25 cm wysmarowałam masłem i wyłożyłam papierem do pieczenia.
Czekoladę rozpuściłam w rondelku.
Masło i 250 g cukru pudru zmiksowałam na gładką masę. Następnie dodałam 3 jajka - wbijając po jednym, miksując. W ten sam sposób dodałam ostudzoną czekoladę i przesianą mąkę.
Mniej więcej połowę masy wylałam na spód blachy.

W drugiej misce mikowałam ser, pozostały cukier, jajka i wanilię.
Masę serową wylałam na czekoladową. Posypałam wiórkami.
Na wierzch, za pomocą dwóch łyżek wyłożyłam resztę masy czekoladowej.
Piekłam godzinę.
Nie studziłam....jadłam ;)

Smacznego!