Czas w drogę! Sukienki + batoniki ;)

Sukienki, piłka, parawan, nawigacja, sukienki..... Wakacje!!!
Kierunek Kołobrzeg i Jastrzębia Góra.

Cała w skowronkach bo lato kocham ogromnie, wyjazdy z Córką też. Zostaje ogród, rowery i aparat...ale raczej nie zdążę za nimi zatęsknić. Jutro przede mną cały dzień za kierownicą, więc już dziś - Wam życzę cudownych wakacji!

Ze sobą zabieram słój owsianych batoników z orzechami.
Delikatne, łagodne w smaku ale nie mdłe. Pyszne do porannej kawy, jako szybkie śniadanie, przekąska w samochodzie, po południu w drodze na odbiad ;)



Przepisów na batoniki wielozbożowe, owsiane jest mnóstwo. Mnie zawsze się podobał ten Nigelli, która do swoich nie dodawała cukru, masła ani miodu.
Mój przepis to kolejna wersja.

BATONIKI OWSIANO-ORZECHOWE




1 l skondensowanego, niesłodzonego mleka
300 g płatków owsianych
50 g amarantusa
50 g wiórków kokosowych
150 g żurawiny
100 g pestek dyni
100 g sezamu
120 g niesolonych orzechów ziemnych
50 płatków migdałów
3 łyżki syropu z agawy
szczypta soli

Dużą blachę, delikatnie smaruję masłem i wykładam papierem do pieczenia. Piekarnik nastawiam na 150 st.
W szerokim rondlu zagotowuję mleko (tylko chwilę), wyłączam ogień i chwilę studzę.
W mleku rozpuszczam agawę i sól.
Wszystkie ziarna i orzechy mieszam razem. Mieszankę zalewam gorącym mlekiem.
Masę przekładam na blachę i piekę 1h 20 minut.
Ja wolę przypieczone złote ziarenka, jeśli wolicie jaśniejsze -skróćcie temperaturę pieczenia :)
Smacznego!

Słoiczek do słoiczka ;) Konfitury 2014

Przygotowywanie przetwrów było w naszych domach dość silną tradycją.
Tak ja jak i J. braliśmy w tym czynny udział już jako dzieci i to wykonując całkiem konkretne zadania.
Ostatnio rozmawialiśmy o tym. J. pamięta jak godzinami drylował wiśnie wsuwką do włosów, ja z babcią pestkowałam śliwki całe popołudnie...czarne ręce od zrywania porzeczek i słodki, specyficzny ...cudowny zapach malin pod cukrem.

Pewnie dlatego do robienia konfitur stajemy razem.
Poza tym, że tak jest sprawniej, szybciej i bezpieczniej to jest to jedna z tych rzeczy, która bardzo wiąże z domem. Dla mnie, która nie pracuje - jest to dzielenie się swoją codziennością, dla niego - oderwanie od zupełnie innego świata korpo.

Kolejny rok z rzędu przygotowując słoiki na zimę - już wiem, jakich błędów unikać - bo popełniłam ich całkiem sporo :)))
Dlatego dla tych, którym się chce ale troszkę się boją podsyłam...kilka kroków - jeden po drugim.

Najważniejsze w tym wszystkim jest jednak to, by te słoiczki i ta praca - dawała Wam jak najwięcej przyjemności.




PRZETWOROWY NIEZBĘDNIK:

# dodatkowa para rąk - i to męskich, wyposażonych w skórzane zimowe rękawice (serio - tak zamykamy słoiki - razem - jest najszybciej i najmniej poparzeń)

# słoiki (zanim je wyparzę w piekarniku dwa razy sprawdzam czy dobrze się zakręcają; kiedy słoik i konfitura są gorące nie ma czasu by szukać odpowiednich nakrętek; słoików nie kupuję - zbieram je lub proszę bliskich o zbieranie)

# kubek z dziubkiem - najlepsze czym można nalewac konfitury do słoików

# ręczniki papierowe

# duży, gruby i ciemny ręcznik kąpielowy - zakręcone, gorące słoiki - odwracamy do góry dnem i lądują pod ręcznikiem - w ten sposób - tak naprawdę się od razu wekują a temperatura ciepła utrzymuje się przez ok. 10 godzin

# łyżki - wazowe, zwykłe

# ścierki, łapki

SŁOIKOWE BHP ;)

*gorąca konfitura ma bardzo wysoką temperaturę, a przez to, że jest gęsta - parzy jeszcze bardziej;
jakość słoików, nakrętek i ostrożność - nie są wcale mrzonką - zdarza się (mnie się zdarzyło dwukrotnie), że gorący słoik wybuchł mi dosłownie w rękach i dość mocno poparzyłam się - dobrze, by w apteczce była pianka na oparzenia

**zamykając konfitury zawsze mam na sobie fartuch i zakryte nogi - z uwagi na ryzyko poparzeń i własne doświadczenia;

***ja pasteryzuję słoiki wyłącznie już w granku z wodą. W latach ubiegłych na jakieś 200 słoików podczas pasteryzacji w piekarniku - wybuchł mi jeden - czy to z powodu złego dokręcenia czy z powodu wady nakrętki....i ten jeden wystarczył by uszkodzić piekarnik.



SPOSÓB PRZYGOTOWANIA KONFITUR:

Owoce oczyszczam i zasypuję cukrem.
Zazwyczaj przyjmuję, że na 1 kg owoców zużywam do 200 g cukru.

Zasypane owoce odstawiam w ciepłe miejsce na min. 10 godzin. Garnek jest przykryty pieluszką tetrową, tak by nie dostały się do środka żadne owady.

Pierwsze gotowanie trwa ok. godziny. Wówczas owoce puszczają duże ilości soku (szczególnie truskawki, maliny i brzoskwinie).
Sok ten można odlać, przecedziś przez sitko i wlać do słoików.
Używam wyłącznie zwykłego białego cukru.
Ponieważ moja rodzina nie przepada za dodatkami w konfiturach owocowych, sięgam jedynie po wanilię (do truskawek), cytrynę (zawiera dużo pektyn, dodaję ją do większości przetworów - w ilości: pół cytryny ze skórką na 3-4 kg owoców) oraz goździki do brzoskwiń w zalewie.

Owoce gotuję zazwyczaj dwa do trzech dni, powtarzając gotowanie rano i wieczorem. Ani ja, ani moja Mama ani Babcia nigdy nie zbierałyśmy piany tworzącej się w pierwszym gotowaniu.

Konfitury zamykam do gorących, czystych słoików, wyparzonych w piekarniku ( z nakrętkami) w temp. 150 st.

BRZOSKWINIE W ZALEWIE

Brzoswinie w zalewie są niezwykle proste w przygotowaniu.
Owoce zamykam w słoikach ok. 500-700 ml.
Przyjmując tu proporcje:

Na każdy słoik: dwie płaskie łyżki cukru i łyżeczka octu (jabłkowego lub winnego)

Ostatnio z 4 kg owoców przygotowałam sześć słoików brzoswiń w zalewie + dwa słoiki konfitury brzoskwiniowej.

Brzoskwinię myję i parzę wrzątkiem, by obrać je ze skórki.
Dzielę na połówki.

W dużym garnku gotuję odpowiednią do ilości owoców - ilość wody - na 4 kg owoców jest ok. 5 litrów wody - z cukrem. Do gotowania dodaję dwa plasterki cytryny i 3-4 goździki (całe).
Kiedy gorący syrop zacznie się gotować wkładam do niego - na kilka sekund - kolejne partie owoców.
Wyjmuję owoce z wrzątku, przekładam delikatnie do słoika, zalewam syropem, zakręcam, stawiam do góry dnem...a kiedy mam już całą partię - pasteryzuję.



Przyjemnej pracy Wam życzę :)

Kiedy chcę już cebuli... Makaron ryżowy z warzywami.

W kuchni mojej Fruit Story ciąg dalszy. Czego efekty już lada chwila na blogu.
Czas na przetwory idealny ponieważ - poza tym, że własne słoiki są super to jeszcze najzwyczajnej w świecie to się opłaca!

Jednak kiedy już mam czarne usta od jagód i czerwone paluchy od malin, mam wielką ochotę zjeść coś zupełnie niesłodkiego.
Wczoraj, podczas popołudnia w Augustowie zajadaliśmy się dokonałymi rybami.
Dziś w domu powtórka z ulubionych warzyw z makaronem z woka.

Pomysł na ten makaron przyszedł mi do głowy, kiedy "sprzątałam" przydomowe grządki by posadzić nową partię warzyw. Z ziemi wygrzebałam kilka małych cebulek. Oczyszczone wyglądały jak białe perełki, które aż się prosiły dodatku chilli, kurkumy, papryki i grzybów...
I tak to zamiast się kurować rosołem i czosnkiem, ja przewalczam swoją infekcję domowym "chińczykiem" i moczeniem nóg w jeziorze ;)

MAKARON RYŻOWY Z WARZYWAMI z woka
porcja dla 2 osób

100 g makaronu Vermicelli (ryżowego)

dwie garści suszonych grzybów mun
filiżanka małych cebulek
marchewka
pół pora

3 łyżki oliwy + chilli, kurkuma
do smaku: sos sojowy, mielony pieprz i szczypior

Makaron przygotowuję zgodnie z instrukcją na opakowaniu ( mój był zwyczajnie gotowany we wrzątku przez 4 minuty, następne płukany w wodzie zimnej).
Warzywa drobno kroję.
Rozgrzewam mocno wok z oliwą z przyprawami - następnie bardzo szybko wrzucam partiami - pokrojone drobno warzywa - wszystko mieszam, łączę, dokładam makaron, przyprawiam odrobiną sosu sojowego, mielonym pieprzem, posypuję szypiorem i....smacznego!

Sukienki, owoce i infekcja. Ale konfitury muszą być! ;)

Końcówka roku szkolnego, tak w domu jak i poza domem, była bardzo intensywna. Jak co roku przeżyłam zachłyśnięcie się latem, ciepłem, lekkością sukienek i smakiem owoców.
Pewnie dlatego też przyszło mi zapłacić za ten czas paskudną infekcją.


Leżąc w łóżku i żaląc się na swój los...zsuwam kurz z laptopa i przepraszam bloga za długą nieobecność...
A mam się czym wytłumaczyć.

Wiele frajdy dał mi w ostatnich dniach rower, którym jak się okazało nie tylko "przez łąki i pola" ale także szybciutko i przyjemnie przedostaję się z Grabiny do centrum miasta. Popołudniowa chińszczyzna na trawie na Powiślu, pyszne burgery, frytki i zimne piwo nad Wisłą...smakują obłędnie. Po miejskich uciechach z radością wracamy na naszą wieś, noc witając w ogrodzie :)

W kuchni zaś czas przetworów. Wciąż :)
Półki spiżarni zapełniły się truskawkową konfiturą z wanilią.

Dziś konfitura z agrestu i suszone truskawki.
Kwaśny jak diabeł agrest pod wpływem cukru i kilkukrotnego przesmażenia zmienił się w pyszne szkliste i słodkie owoce.
Truskawki, zamknięte w słoiku i schowane w lodówce poczekają na jesienne i zimowe owsianki.




Na kuchni stoją już cztery pełne gary malin, czarnych porzeczek i brzoskwiń - świeżutko przywiezionych z targu w Legionowie.
Przepisy wkrótce :)

KONFITURA Z AGRESTU

1 kg owoców
250 g cukru

Agrest myję, oczyszczam z twardych końcówek. Zalewam wodą (tyle, by przykryła owoce) rozpuszczoną z połową cukru. Odstawiam na noc.
Rano - zlewam słodki syrop.
Owoce przekładam do garnka z grubym dnem i zapyspuję połową cukru. Zaczynam dusić, stopniowo dodając zlany wcześniej syrop.
Gotuję ok. 40 minut.
Przegotowuję jeszcze następnego dnia.

Gorącą i gęstą konfiturę przekładam do ciepłych słoików. Zakręcam, odstawiam do góry dnem. Słoiki pasteryzuję 10-15 minut w garnku, zalane do połowy wodą.


SUSZONE TRUSKAWKI

Do suszenia truskawek użyłam suszarki do warzyw i owoców. Pokrojone w plasterki owoce suszyłam dwa dni, zmieniając kilka razy dziennie kolejność sitek z owocami.
Przełożyłam do słoików i trzymam w lodówce :)

Uśmiechnij się! Dam Ci sera i truskawek :)

Chłodny wieczór zrekompensował piękny słoneczny poranek :) I choć to chyba ja dziś miałam najdłuższy rozbieg - po trzeciej kawie, nawet mój poniedziałek już wystartował.
Tydzień nie zapowiada się gorący, za to przynajmniej krótszy. Dodam do tego jeszcze śmietankowy sernik z truskawkami i może odczaruję poniedziałkowe podkówki na buziach domowników...

Truskawki wciąż rządzą w mojej kuchni. Nikt nie prostestuje. Wszyscy chyba już widzą, że w tym roku są przesmaczne, przesłodkie i wreszcie mają dobrą cenę. Truskawkowy zawrót głowy nie potrwa długo, więc dosłownie i w przenośni - wyciskam z nich co się da ;)




Dziś zapraszam Was na śmierankowy sernik. Sernik pieczony, potem schłodzony, na delikatnym, lekko słodko-słonym spodzie i z galaretką. Śmietankowy, gdyż kryje w sobie sporą ilość kremówki, która to nadaje mu smaku i puszystości.
Mój ulubiony, dopracowany i do polecenia z czystym sumieniem.
Dobrze "poprowadzony" nie ma prawa opasć i będzie równiutki jak lądowisko ;)




ŚMIETANKOWY SERNIK Z GALARETKĄ


1 kg sera na sernik (użyłam w wiaderku, President)
6 jaj
3/4 kubka cukru
1 łyżeczka ekstraktu waniliowego
0.5 l zimnej kremówki 36% (użyłam łowickiej)
2 łyżki mąki ziemniaczanej
1 łyżka mąki pszennej

280 g lekkich ciastek zbożowych (tych, które użyłam miały 37% płatków owsianych)
70 g masła, rozpuszczonego
szczypta soli

2 galaretki truskawkowe (do przygotowania w 500 ml wody)

Piekarnik nagrzewam do 170 st.
Przygotowuję dużą blachę o średnicy 26 cm.

Ciastka kruszę w miksecze, dodaję do nich rozpuszczone masło i szczyptę soli. Miksuję razem. Kruchą masą wyklejam spód blachy.
Zapiekam 10 minut.

Oddzielnie ubiajm kremówkę - na półsztywno.
Trzy jaja - oddzielm żołtka od białek i białka także ubiajam na półsztywno.

W dużej misie miksera zaczynam ubiajać ser. Najpierw na wolnych obrotach, stopniowo zwiększając prędkość. Po łyżce dodaję cukier, miksuję. Kolejno dodaję trzy całe jajka i trzy żółtka, ekstrakt z wanilii, nadal miskuję.
Na wolnych obrotach dodaję kremówkę.
Wyłączam mikser.
Pianę z białek dodaję mieszając już rózgą. Na koniec posupuję delikatnie przesianymi mąkami, także mieszam rózgą.
Masę przelewam na spód z ciastek.

Piekę 1 godzinę i 20 minut w temperaturze 170 st. Stawiając sernik na drugiej szynie od dołu piekarnika.

Sernik studzę co najmniej przez 1.5 godziny w zamkniętym piekarniku.
Przed polaniem galatkę wymaga schłodzenia w lodówce.

Zimny, polewam stężałą galaretką i zostawiam na kolejne kilka godzin w lodówce.
Smacznego!

Konfitury. Ja zostaję w ogrodzie :)

Ten czas :) Kiedy rano budzi Cię słońce, ogród w kwiatach, w kuchni pachną truskawki...
Uwielbiam. Cieszę się z każdego takiego dnia jak dziecko z prezentu :)

Na Grabinie czas konfitur. Poza tym, że pyszne i pachnące i takie bardzo w zgodzie z tym co dookoła to wielką ich zaletą jest to, że robią się same!
Dwa dni pyrkoczą sobie dwa razy dziennie na kuchni, a później już słoiczki.





KONFITURA Z TRUSKAWEK Z WANILIĄ

na każdy kilogram truskawek używam 200 g cukru
na każde 400 g cukru - ziarenka z jednej laski wanilii

Truskawki oczyszczam i zasypuję cukrem z wanilią.
Odstawiam na 12 godzin w dużym garnku - przykryte pieluchą tetrową.
Po 12 godzinach - pierwszy raz zagotowuję i gotuję na małym ogniu przez 1.5 godziny.

Kolejne 3-4 gotowania także w odstępach 12 godzinnych; kiedy konfitura stygnie zakrywam pieluchą - by nie dostały się do środka owocówki.

Czyste słoiki wyparzam w piekarniku w temp. 150 st - przez kwadrans.

Po dwóch dniach gotowania (zazwyczaj rano i wieczorem)bardzo gorącą konfiturę przekładam do ciepłych słoików, zakręcam, odstawiam je do góry dnem.
Słoiczki zagotowuję w rondlu wypełnionym do połowy wodą (odwrócone do góry dnem).







A poniżej powody dla których wcale nie chcę wychodzić z domu...
:) Moje własne :)

Pięknego weekendu Wam życzę
Monika

Gdzie jest aparat? Pełnia mojego lata :)

Dziś rano.
Na kuchni pyrkoczą konfitury z truskawek.
Chleb pachnie na desce...wszyscy biegają, spieszą się...a kiedy już wyjdą będę miała swoje kilka chwil w ogrodzie.
Trudno mnie ostatnio zagonić do zdjęć, do komputera jeszcze trudniej. Lato w Polsce trwa tak krótko, że chcę się nim nacieszyć.

Za chwilę znów postawię aparat na kuchennym parapecie :)

Polecam bardzo piękną wystawę Witolda Flaka w galerii Domu Artysty Plastyka na ul. Mazowieckiej w Wawie. Wystawa jeszcze do obejrzenia do 15.06.